کابل های خودنگهدار مفهومی تازه جهت توزیع قدرت از طریق خطوط هوایی می باشد . در مقایسه با سیم های بدون روکش که در خطوط هوایی مورد استفاده قرار می گیرند ، کابل های خودنگهدار دارای قابلیت اطمینان و ایمنی بالاتری می باشند. از مهمترین مزیت های آن می توان به تلفات الکتریکی پایین تر و نیز به صرفه بودن این کابل ها از جهت کاهش هزینه های نصب و نگهداری اشاره نمود . همچنین از این کابل ها می توان جهت توزیع قدرت در مناطق شهری و یا روستایی ، نواحی کوهستانی ، جنگلی و یا ساحلی استفاده نمود.

ولتاژ های تخصیصی برای این نوع از کابل ها به شرح زیر می باشند :

U_۰/U(U_m)= ۰.۶/۱(۱. ۲)KV.

در تخصیص ولتاژ کابل ها نماد U۰/U(U_m) با پارامتر های U_۰ و U و (U_m) نمایانگر :

U_۰ : ولتاژ اسمی میان هادی و زمین در فرکانس صنعتی است .

U: ولتاژ اسمی میان هادی ها است .

U_m : بیشترین مقدار ولتاژ ( بالاترین ولتاژ شبکه ) است .

*جزئیات ساختمان کابل

- سطح مقاطع :

فاز : ۱۶ تا ۱۵۰ میلیمتر مربع

نول: ۱۶ تا ۹۵ میلیمتر مربع

روشنایی : ۱۶ تا ۳۵ میلیمتر مربع ( در صورت نیاز)

مهار (مسنجر) : ۱۶ یا ۲۵ میلیمتر مربع

-جنس هادی : آلومینیوم

- جنس مهار : فولاد گالوانیزه شده

-نوع هادی : گرد-فشرده

- عایق : پلی اتیلن کراسلینک شده (XLPE ) یا HDPE مشکی رنگ و مقاوم در برابر شرایط جوی

- طراحی : کابل ها دارای یک یا سه رشته جهت فاز ، یک یا دو رشته جهت سیستم های روشنایی و یک رشته هادی نول می باشند که به دور رشته مسنجر عایق شده و یا فاقد عایق تابیده می شوند.

- جهت شناسایی رشته ها از خطوط برجسته استفاده می گردد.

*استاندارد ها: BS ۷۸۷۰ , NFC ۳۳-۲۰۹